چکیده:
بشر همواره به دنبال الگوی شایسته و کامل جهت برنامهریزی در افق کمال و سعادت انسانی خویش بوده است. با توجه به آنکه ارتباطات میان فردی بخش مهمی از روابط انسان در طول حیات او را تشکیل میدهد، معرفی الگویی برای سرمشق گیری در ارتباطات میان فردی اهمیت ویژهای مییابد. در دین مبین اسلام، اهلبیت عصمت و طهارت (ع) بهعنوان الگوی زندگانی بشری معرفی شدهاند. در این میان، زندگی حضرت زهرا، به دلیل شأن و جایگاه ویژه حضرت نزد تمامی مسلمانان، از اهمیت بالایی برخوردار است. این تحقیق عهدهدار بررسی سیره ارتباطات میان فردی آن حضرت و کشف اصول و مبانی حاکم بر آن است. برای رسیدن به این هدف، از روش تحقیق اسنادی و کتابخانهای به شیوه تحلیلی استفاده شده است. برای این منظور کتب تاریخی و روایی که حاکی ارتباطات میان فردی حضرت زهرا (س) بودهاند مورد مطالعه، تحلیل و بررسی قرار گرفت. آنچه در این تحقیق به آن دست یافتیم، کیفیت ارتباطات میان فردی حضرت زهرا (س) بوده است. در ارتباط ایشان با اعضای خانواده گونههای مختلف ارتباط، از جمله ابراز محبت، ارشاد پذیری، ادب و احترام، همدلی و دلداری، رفتار مادر گونه، رفت و آمد مستمر، رفتار نشاطبخش، رعایت حدود الهی، ایثار، عشق و علاقه، کمک اقتصادی، آموزشهای غیرمستقیم و ... و در بررسی ارتباطات میان فردی حضرت با دیگر اعضای جامعه، ایثار و انفاق، میهمان نوازی، مقدم داشتن همسایگان، رابطه نیکو با غیرمسلمانان و ... به دست آمد. در پایان هفت اصل خدامحوری، حقگرایی و ظلمستیزی، ایثار و ازخودگذشتگی، احترام به هویت انسانی، عفت و پاکدامنی، تلاش برای رشد معنوی دیگران و بیارزشی دنیا بهعنوان اصول و مبانی ارتباطات میان فردی حضرت زهرا (س) معرفی شدند.