چکیده:
صدیقه طاهره (س) اولین کسی بودند که بعد از رحلت پیامبر اکرم (ص) به مبارزه با انحرافات پیش آمده، پرداختند و اصل «تداوم نظارت امامان معصوم بر اصالت دین» را تحقق بخشیدند؛ نمونهای از تلاشهای بزرگ بانوی اسلام (س) در این مبارزه، ایراد خطبههای غرا و آتشین و از آن جمله، خطبه فدک است. یکی از ابعاد مهم این خطبه و شاید مهمترین بعد آن، حضور قرآن است؛ پیدایش و حضور این بعد، رهاورد پیوند ویژه آن حضرت با قرآن کریم است و حدیث ثقلین نیز تأیید و تأکیدی بر این رابطه وثیق است. در این پژوهش که با روش توصیفی – تحلیلی انجام شده، تمامی متن خطبه مورد بررسی قرار گرفته و مواردی از پیوند این خطبه با قرآن کریم و نیز جلوههای گوناگون تجلی قرآن در این خطبه شریفه بیان شده است. تأمل در این خطبه کریمه ما را به درک ارتباط عمیق و گسترده آن با قرآن، رهنمون میشود؛ با توجه به اینکه قول، فعل و تقریر معصومین (ع) و از آن جمله زهرای اطهر (س) برای ما حجت است، از جمله نتایج بازخوانی این خطبه، ضرورت بازگشت امت اسلامی به قرآن و وارد کردن آن در متن زندگی – همانگونه که حضرت زهرا (س) عمل کردهاند- و نیز محوریت بخشی به بعد قرآنی این خطبه در تمامی فعالیتهایی است که پیرامون آن صورت میگیرد.