چکیده:
شناخت اوضاع مذهبی و سیاستهای مذهبی شاهان زندیه از مهمترین مسائل دوره فترت بین صفویه تا قاجاریه میباشد چراکه این دوره کوتاهمدت بهمثابه میانپردهای بین دو دوره مهم و حساس صفویه و قاجاریه محسوب میگردد وشناخت صحیح و دقیق این دو دوره بهمنزله فهم حوادث و رویدادهای و وضعیت کنونی ایران تلقی میگردد. بهمنظور شناخت و بازخوانی حوادث عصر زندیه لازم است مسائل مذهبی و نگرش حکومت زندیه به این مقوله موردتوجه قرار گیرد. جامعه متنوع و متکثر عصر زندیه ترکیبی از پیروان ادیان و مذاهب گوناگون الهی بهحساب میآمد و حکومت مرکزی به دلیل اینکه وارث عصر صفویه محسوب میشد برای کنترل و اداره چنین جامعهی متکثر و متنوعی میبایست ظرایف و حساسیتهای خاصی را مراعات مینمود. شاهان زندیه بهویژه کریمخان با اتخاذ سیاست تساهل و تسامح مذهبی ضمن پایبندی به موازین شیعه با اقلیتهای مذهبی در ایران درنهایت رأفت و عطوفت رفتارمی کردند. این پژوهش با تکیهبر منابع دستاول و برخی منابع تحقیقی معتبر میکوشد با پاسخ به این پرسش که سیاست مذهبی شاهان زندیه به چه صورتی بوده است؟ به بازخوانی سیاست مذهبی حکومت زندیه در قبال مذهبی رسمی کشور و سایر ادیان و مذاهب الهی بپردازند تا چگونگی زیست و حیات پیروان ادیان و مذاهب مختلف این دوره را تبیین نماید.