چکیده:
مسلمانان پس از رحلت رسول خدا (ص) به دو فرقه اصلی تقسیم شدند: تشیع و تسنن شیعه به کسانی گفته میشود که بعد از رسول خدا به جانشینی و وصایت حضرت علی (ع) اعتقاد دارند و همچنین معتقدند طبق آیات و روایات اهل بیت (ع) باید جانشین رسول خدا (ص) باشند و نمیشود شریعت اسلام بدون مجری و حاکم عالم و عادل باشد. تسنن، فرقهای است که معتقدند پیامبر (ص) برای خودش جانشین تعیین نکرده و مردم باید از طریق بیعت جانشین برای رسول خدا (ص) تعیین کنند. این فرقه، پیرو خلفا و صحابه هستند. اهل سنت از لحاظ فقهی به چهار فرقه حنفی، مالکی، شافعی و حنبلی تقسیم میشوند و از لحاظ کلامی به چهار مذهب معتزله، اهل حدیث، اشعری و ماتریدیه تقسیم میشوند. وهابیت فرقهای منشعب از مذهب حنبلی اهل تسنن است و معتقدند کسانی که به شفاعت، توسل، زیارت و...اعتقاد دارند و عمل میکنند مشرک اند.. نظریهپرداز و موسس افکار وهابیت ابن تیمیه (ق 7، هجری) و کتاب مهمش منهاج السنه است که با اظهار عقاید باطلش باعث ایجاد هرجومرج و درگیری در بین مردم شد که با برخورد عالمانه و قاطعانه علمای مذاهب مواجه شد و علیه وی به تالیف کتاب، مناظره و در آخر حبس وی پرداختند. وهابیت با ظهور محمد بن عبدالوهاب در قرن دوازدهم هجری، بانفوذ استعمار و حمایت آل سعود توانست عقاید خود را ترویج دهد. دیدگاه وهابیت درباره مذاهب اسلامی این است که همه مشرک و منحرف از دین هستند و فقط آنها توحید حقیقی را درک کرده اند و برای پیشبرد اهداف خویش با نظریات منحرف شان جنایات زیادی را در طول تاریخ خویش مرتکب شده است و قتل و غارتهای زیادی به مسلمانان بهویژه شیعه روا داشته است شاهد این مدعا، جنایات بی شمار این فرقه در اقصی نقاط جهان اسلام است که هر روز شمار زیادی از مسلمانان به دست وهابیان کشته میشوند. در این نوشتار با روش تحلیلی، توصیفی نقاب از چهره وهابیت برداشتهشده است و بهروشنی درمییابیم که وهابیت دشمن مشترک شیعه و سنی است و همچنین تکفیر بر خلاف سنت پیامبر (ص) است و هیچ کس حق تکفیر کسی را ندارد و در اسلام حتی اگر کسی از روی ترس شهادتین بگوید مسلمان است و جان و مالش در امان میباشد چه برسد به مسلمانانی که به فرائض عمل میکنند. همچنین برآنیم تا به اثبات مسائل اعتقادی مشترک میان فرق اسلامی همچون: زیارت، توسل، شفاعت، تبرک جستن و ... بپردازیم و اثبات کنیم که نه تنها بر اساس نظر وهابیت ا این آداب مذهبی شرک نیست بلکه عین عبودیت و بندگی خداوند است و سنیان و شیعیان چه درگذشته و چه در حال به این اصول معتقدند و علمای فریقین، کتابهای مستقل فراوانی در این زمینه تالیف کرده اند. تشیع با ادله قرآنی، روایی و همچنین عقلی اثبات میکند که تنها از طریق اهل بیت (ع) میتوان به سنت رسول خدا (ص) نزدیک شد و طبق آن به کمال و سعادت دنیوی و اخروی نائل شد. در عین حال در شرایط کنونی جایی برای نزاع و دشمنی میان برادران شیعه و سنی نمانده است و وهابیت عامل مهم تفرقه میان مسلمانان است. باید این گرایش را شناخت و با آن مقابله کرد و حول قرآن و اهل بیت (ع) از هرگونه تشتت و افتراق دوری گزیده و متمسک به رشته های پیوند ناگسستنیای شد که خللناپذیر وحیات بخش است.