چکیده:

 خداوند متعال علت خلقت انسان و جن را عبادت خویش دانسته و از طرفی برای هدایت انسان به سوی بندگی خویش، انبیای خود را مأمور نموده است و برای هر قومی پیامبری فرستاده است اما به این اکتفا نکرده حجت درونی عقل را نیز برای انسان قرار داده تا بتواند از هدایت انبیا بهره ببرد. تأکیدات فراوان آیات و روایات بر تعقل در عبودیت به جهت بالا بردن سطح عبودیت و تقرب بندگان به خداوند متعال و دوری از عبودیت غیر اوست که می‌بایستی از عقل در راه شناخت و هدایت استفاده نمود. بهره‌مندی از عقلانیت تأثیرات مثبتی در عبودیت داشته چنانچه عدم تعقل تأثیرات منفی در عبودیت دارد.

نوشتن دیدگاه