چکیده:

 روایی یا ناروایی حیله‌های شرعی، یکی از مناقشه‌انگیزترین حوزه‌های فقه اسلامی است. این موضوع در فقه امامیه به گستردگی فقه عامه نیست؛ وانگهی، اهمیت مسئله و ابتلای جامعه به این موضوع، از همان روزهای نخستین تدوین فقه شیعه، موردتوجه فقیهان امامی بوده است و هر یک با استناد به دلایلی از قرآن و سنت، در دو صفِ موافقان و مخالفان حیل، قرار گرفتند. این پژوهش، با تحلیل دلالی آیات و بررسی سندی و دلالی روایات، به تبیین قلمرو مشروعیت یا عدم مشروعیت حیل شرعی می‌پردازد. ضرورت رسیدن به این هدف در به‌کارگیری حیله‌ها که از سویی رهایی از حرام و رسیدن به حلال به‌گونه‌ای شرعی و از دیگر سوی، عملی حرام که با عنوان حیله شرعی توجیه شده است، می‌باشد.

نوشتن دیدگاه