چکیده:

 انتخابات ریاست جمهوری یازدهم و انتخاب دکتر حسن روحانی خوش‌بینی مضاعفی را مبنی بر بهبود روابط ایران با جامعه جهانی و همسایگان بخصوص عربستان سعودی ایجاد نمود. روابطی که در ادوار گذشته بین ایران و عربستان همواره مبتنی بر تنش و سوء تفاهمات سیاسی بوده و از تراز و سطح لازم که شایسته روابط دو بازیگر مطرح منطقه‌ای باشد برخوردار نبوده است اما این وضعیت در دو سال اخیر نه‌تنها بهبود نیافته بلکه تحت مسائل و شرایط منطقه‌ای زیر تشدید شده است: مذاکرات هسته‌ای ایران با گروه پنج به‌علاوه یک و نزدیکی ایران به امریکا باعث شد عربستان از افزایش قدرت ایران و تنش‌زدایی نگران شود و با استفاده از روابطش با کشورهای حاشیه خلیج‌فارس یک بلوک ضد ایرانی ایجاد کند. سوریه؛ سوریه هم‌اکنون خط مقدم جنگ ایران و عربستان است کشوری که جزء حوزه‌های ژئوپلیتیکی ایران به‌حساب می‌آید و بشار اسد علوی مذهب در رأس آن است اما عربستانی‌ها قصد دارند با دخالت خود سنی‌های موردنظر خود را در این کشور حاکم کنند. عراق؛ ازنظر عربستانی‌ها آمریکایی‌ها عراق را دودستی به ایران هدیه دادند و با به قدرت رساندن شیعه‌ها در عراق، عربستان خود را در این بازی یک شکست‌خورده تلقی می‌کند. عراق هم‌اکنون در کنار ایران و سوریه ایستاده است. بحرین؛ کشوری که اقلیت سنی بر اکثریت شیعه حکمرانی می‌کند. اکثریت شیعی که خود را منتسب به ایران و رهبری آن می‌دانند. نفت؛ کاهش قیمت نفت در اوپک درواقع آخرین حربه و بازی عربستان علیه ایران در فضای کنونی است. تروریست‌ها – حمایت عربستان از گروه‌های تروریستی در مقابل منافع ایران در مناطق مختلف منطقه، به‌خصوص در شرق کشور. لذا با عنایت به نزدیکی روابط ایران با غرب، پیش‌بینی آن است که عربستان سعودی نقش محوری خود را در ایجاد فضای بدبینی بیش‌ازپیش بین ایران و امریکا را همچنان در دستور کار داشته باشد. لکن در صورت تفاهم غرب با ایران بر سر مسئله هسته‌ای و سایر مسائل مترتب بر آن تنش بین ایران و عربستان از حالت دشمنی و تقابلی به فضای رقابتی در منطقه مبدل خواهد شد.

نوشتن دیدگاه