چکیده:

 سعادت و شقاوت انسان دو مسئله غایت شناسانه هستند که همه انسان‌ها در طی اعصار مختلف به آن توجه داشته‌اند. در این میان آنچه که بیش از تعریف و نتایج سعادت انسان، حائز اهمیت بوده راه رسیدن به آن می‌باشد؛ به همین خاطر اندیشمندان در سیر تطور اندیشه و باورهای بشری به بررسی این مهم پرداخته‌اند. با عنایت به اهمیت نقش و جایگاه صدر المتالهین شیرازی در تحول و تعالی، بخشی از اندیشه‌های اسلامی به ویژه در حوزه فلسفه، تدقیق در نظریات این حکیم بزرگ می‌تواند در ایجاد درک صحیحی از مسئله سعادت و طریقه وصول آن نقش بسزایی ایفا نماید. وی در این خصوص معتقد است علم و عمل دو عامل اساسی در رسیدن انسان به سعادت می‌باشند. معنای سعادت مساوی رسیدن به لذت (ادراک ملایم با طبع) است. این سعادت گاه در دنیا محقق می‌گردد و گاه در سرای آخرت که دو مرتبه دارد یکی سعادت سعدا و دیگری سعادت متوسطین. سعادت متوسطین همان تخیل مطابق با واقع انسان است و سعادت حقیقی سعدا رسیدن به مرتبه عقل فعال می‌باشد. این نوشتار به بررسی رابطه دو عامل "علم و عمل" در رسیدن به سعادت و شقاوت اخروی پرداخته است. ساختار این پژوهش بر دو اصل مهم استوار است: الف ) بررسی مفاهیم علم، عمل، سعادت، لذت و... مبتنی بر اندیشه ملاصدرا ب) تبیین رابطه علم و عمل در سعادت اخروی انسان‌ها.

کلیدواژه‌ها:علم، عمل، كمال انساني، لذت و الم، سعادت، شقاوت.

فصول پایان‌نامه:

 این تحقیق در چهار بخش ارائه شده است:
بخش اول: «علم و عمل»
* فصل اول: قواي انساني
* فصل دوم: چیستي علم و عمل
* فصل سوم: روند استكمالي انسان
* فصل چهارم: نقش علم و عمل در روند استکمالي انسان
بخش دوم: «سعادت و شقاوت»
* فصل اول: سعادت
* فصل دوم: شقاوت و معنای آن
بخش سوم: «نقش علم و عمل در سعادت و شقاوت اخروی»
بخش چهارم: «نتايج تحقيق».

نوشتن دیدگاه