چکیده:

 پایان‌نامه حاضر تحت عنوان «معصیت، مصادیق و راه‌های جبران آن در قرآن و روایات» در پنج فصل تنظیم شده است. حاصل مطلب آنکه در معنای اصطلاحی و کاربرد قرآنی، معصیت عبارت است از هرگونه کاری که برخلاف فرمان الهی بوده و به عزت و کرامت انسان ضربه وارد کند و او را از مقام بالا، به پایین‌ترین مقام حتی پست‌ترین مقام می‌کشاند. در منشأ ارتکاب معاصی حداقل به سه عامل اصلی می‌رسیم که آن سه عامل عبارت‌اند از: 1. جهل و نادانی، 2. غفلت از یاد خدا، مرگ، قیامت و ثواب و عقاب اخروی، 3. پیروی از هوا و هوس که همان نفس اماره یا شیطانی می‌باشد. عوامل ارتکاب معاصی بسیار است که از آن جمله دین‌گریزی، نادانی، دوستان ناصالح، دنیادوستی و … می‌باشد. معصیت آثار و پیامدهای بسیار دارد که به یقین ویرانگری آن در تمام ابعاد بی‌نظیر است؛ از جمله به: محرومیت از نماز شب، دوری از رحمت الهی، عدم استجابت دعا، قساوت قلب و … منجر می‌شود؛ و از سویی دیگر، آثار دوری از معصیت عبارت‌اند از: هدایت، کسب روزی، نجات از دوزخ و ... برخی از مهم‌ترین راه‌های دوری از معاصی در متون اسلامی، باور به حضور خداوند، یاد خدا، معادباوری، ایمان به عرضه اعمال به پیشوایان دین، توبه و … که عواملی مؤثر در بازگشت از معصیت هستند و می‌توانند جبرانگر مقام انسان از افتادن به وادی ضلالت و گمراهی بوده و با توبه و بازگشت واقعی به سوی خدا انسان را به مقام انسانیت بلکه بالاتر از آن به مقام عبودیت خداوند برسانند.

نوشتن دیدگاه