چکیده:

 زهد را که ترک ماسوی‌الله به شیوه‌های مخالف است، در هر یک از ادیان مسیحیت و اسلام، منشأ و خاستگاهی الهی دارد و ریشه‌اش در متن و بطن این ادیان نهفته است. از بدو رشد این ادیان، عده‌ای از مسیحیان و مسلمانان به تبعیت از ذات و ماهیت دینشان، با گرایشی فوق‌العاده نسبت به این اصل مهم جذب گشته و آن را به‌عنوان اصلی بنیادی در جای‌جای زندگی خویش اعمال نمودند؛ به‌طوری‌که در مسیحیت نهضت‌های رهبانی مختلفی با هدف پرهیز و دوری از جهان پیدا شد که هریک از آن‌ها در این راه با اتخاذ شیوه‌ها و ریاضت‌های خاصی تلاش نمودند تا خود را برای ورود در ملکوت الهی آماده نمایند. بر همین منوال بسیاری از پیروان اسلام نیز برای رهانیدن خویش از عذاب دوزخ و دستیابی به رضای الهی سعی نمودند تا از قید هرگونه امور مادی و دنیوی رسته تا به کمال سعادت و رستگاری لازم دست یابند. به‌طوری‌که در میان مسلمانان هم فرقه‌های مختلف از اهل تصوف پیدا شد که زهد و پرهیز، اصلی مشترک در میان همه آنان بود؛ بنابراین از این اصل هم در مسیحیت و هم در اسلام گروه‌های مختلف به فراخور حالشان در زندگی خویش بهره جسته و بدان همچون ابزاری در راه وصول به هدف و غایت اصلی‌شان (خداوند) نگریستند.

فصول پایان‌نامه:

 این تحقیق در سه فصل ارائه شده است:
فصل اول: «زهد در مسیحیت»
* بخش اول: واژه‌شناسی زهد
* بخش دوم: منشأ اصلی زهد در مسیحیت
* بخش سوم: عوامل مؤثر بر رهبانیت مسیحی
* بخش چهارم: رهبانیت
فصل دوم: «زهد در اسلام»
* بخش اول: واژه‌شناسی زهد
* بخش دوم: منشأ زهد در اسلام
* بخش سوم: نمادهای زهد
فصل سوم: «تطبیق و نتیجه‌گیری».

نوشتن دیدگاه