چکیده:

 در مورد وصیت تملیکی مسائلی مطرح می‌شود که فقها در مورد آن اختلاف‌نظر دارند. پاسخ این مسئله در قانون مدنی نیز یا بیان نشده و یا مجمل است و نیاز به تفسیر دارد. از جمله این مسائل، ماهیت وصیت تملیکی است که در این تحقیق مورد بررسی قرار گرفته است تا جایگاه قبول موصی‌له در وصیت و به عبارتی عقد یا ایقاع بودن وصیت تملیکی مشخص شود. بدین منظور ابتدا دلایل طرفداران نظریه عقد بیان شده، سپس این دلایل رد و اشکالات متعددی به عقد بودن وصیت وارد شده است و در نهایت دلایل ایقاع بودن وصیت بیان شده است. مسئله دیگری که بررسی شده، زمان انتقال مالکیت موصی‌به به موصی‌له است. اعتبار قبول یا رد موصی‌له نسبت به وصیت در زمان حیات موصی و حق رجوع موصی‌له از نظری که در این زمینه اظهار داشته است از دیگر مسائل مطرح شده می‌باشد، مسئله صحت و بطلان وصیت در صورت وفات موصی‌له قبل از موصی یا بعد از موصی و قبل از قبول وصیت نیز مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. بعد از بیان آراء فقها و حقوقدانان و دلایل ارائه شده در زمینه مسائل مذکور، در می‌یابیم که با توجه به اشکالات وارده به نظریه عقد، وصیت تملیکی را نمی‌توان در زمره عقود بشمار آورد و وفات موصی‌له قبل از قبول وصیت (و بعد از وفات موصی) موجب بطلان وصیت نمی‌شود.

کلیدواژه‌ها: وصیت، موصی، موصی‌له، موصی‌به قبول، تملیک.

نوشتن دیدگاه