چکیده
معتبر بودن مجموعه روایات بخش امامت اصول کافی موسوم به کتاب الحجة که از مهمترین منابع روایی شیعه در موضوع امامت به شمار میرود، در میان علمای متقدم امامی اجمالاً امری مسلم بوده است. علت این امر توجه ایشان به وثوق صدوری به عنوان مبنای پذیرش روایات و بهرهگیری از قرائنخارجیِ صحت روایات بوده است.
اما در نگاه متأخران که تکیه آنها در ارزیابی روایات عمدتاً بر وثاقت راویان سند متمرکز شده، آمار روایات معتبر به حدود 40 درصد کاهش یافته است. برخی نیز با سختگیری شدید در دو حوزه سند و متن روایات، تنها 10 درصد این روایات را صحیح و معتبر تلقی کردهاند.
در این مقاله با جستجوی روایات همسان (متابع) برای احادیثِ ضعیف السند کتاب الحجة کافی از سایر مصادر روایی، نشان داده شده که تعداد 90 روایت برابر با 31/13 درصد این روایات مطابق داوریهای رجالی آیة الله خوئی دارای متابع معتبر است.
کلیدواژه ها: کافی، کتاب الحجه، اعتبار، روایت معتبر، روایت متابع.
دانلود مقاله کاربرد «اعتبار» در تصحیح روایات کتاب الحجة کافی