چکیده
اوقات فراغت عرصه‌ای است كه افراد بدون دغدغه و تنش مي‌توانند ارزش‌ها و علايق خود را نمايان ساخته، قدرت و مقاومت خويش را به نمايش بگذارند و به عنوان نماينده‌اي از طبقة اجتماعي خود اجراي نقش كنند. ليكن در اين زمينه برخي معتقدند جنسيت به مثابة عاملي فراطبقاتي عمل مي‌كند و موجبات تفاوت و ايجاد نابرابري ميان زنان و مردان را فراهم مي‌آورد و بدين‌سان موجب مي‌گردد، اوقات فراغت زنان، مبهم، اندك و منقطع باشد، بيش‌تر در خانه سپري شود و آميخته با فعاليت‌هاي خانگي و مادري باشد. مقالة حاضر بر جنسيت به عنوان يكي از تقسيمات اجتماعي كه به نابرابري منتهي مي‌شود متمركز بوده و بر اين اساس به بررسي جنسيت به عنوان عاملي در تبيين تفاوت‌هاي اوقات فراغت پرداخته است. تحقيق به روش اسنادي و با استفاده از 43 مقالة علمي پژوهشي و پايان‌نامه، به شيوة فراتحليل، اين موضوع را مورد بررسي قرار داده، در تجزيه و تحليل داده‌ها از نرم افزارهاي spss و Comprehensive Meta analysis بهره برده و با استناد به يافته‌هاي توصيفي و همچنين تركيب كمي نتايج پژوهش‌هاي مورد مطالعه در فراتحليل، به نتايج ذيل دست يافته است: 1. ميزان اوقات فراغت و نحوة گذران آن متأثر از جنسيت است و اين موضوع در نحوة گذران اوقات فراغت به شدت محسوس است. 2. ميزان اوقات فراغت در مردان بيش از زنان است 3. اولويت‌هاي فراغتي در مردان و زنان متفاوت است؛ به گونه‌اي كه در گذران اوقات فراغت زنان، فراغت‌هاي معطوف به خانواده بيش‌تر مشاهده مي‌شود و بالاترين اولويت براي ايشان، بودن در خانه است و در مردان، فراغت‌هاي حركتي به ويژه ورزش از اولويت بالاتري برخوردارند و همچنين فراغت‌هاي هدفمند نيز در ايشان بيش‌تر است. 4. رضايت زنان در زمينة اوقات فراغت از مردان كم‌تر است.
واژگان کلیدی: فراتحليل، اوقات فراغت، جنسيت، نابرابری
